Blisters of Boredom

BEWARE: Please kindly take some precautionary measures before you dare continue on reading this entry. May contain some odd doses you might not want to take.

Uh?

Kamusta na blog? Huwalalang. Grabe naman itong buhay kong ito - punung-puno ng suspense. Grabe. Marami talagang nangyari sa akin kaya nga wala akong maikwento sa blog na ito eh. Ironic ba? Haha... ewan. Napakamonotonous ng Christmas namin ngayong taon na ito. Hay... pasensya na talaga Panginoong Diyos (haha... wala lang)

Hmm... gusto ko nga palang batiin ng Hapi Bertdey si Mykol Kwiki (Michaelle Cueco). Hopefully, mabasa niya ito. Pero as far as I know, minsan na lamang siyang mag-internet. Anyway, tatawagan ko kaya siya? Ewan. Masyado ko nang dinodominate ang linya ng telepono. Alam niyo kasi, dial-up lang ang aming internet connection kaya naman once na i-connect ko ito, hindi na makakatawag ang sanlibutan (ipinatanggal na namin ang call-wait so that chances of disconnection could be minimized)

Hay... ako ba ito? Sa pagkakaalam ko, hindi naman ako palakwento. Pero sa bagay, hindi ako makapaniwala na kahit papaano, nagiging makapal na rin ang aking mukha sa pag-eexpress ng aking sarili (through the fuckin' use of this electronically-operated blog? Ewan)

So bakit nga pala gloomy ang Krismas mo, JP? (wow. hu da hell is JP?) Wala lang. Medyo laganap kasi ang atmosphere of war sa aming angkan. Grabe. Sana naman maayos na ito... maybe someday? Balang araw? Kasi naman eh! Bakit kasi nakasanayan ko na ang salitang ito? Ito ata ang dahilan kung bakit natatagalan ang lahat - tulad na lamang ng mga devices na hinahangad ko in the near future (there I go again, bitch)

Hahaha... hanubayan. Bitchy talk. Hehehe... Wala lang. Ayoko nang maging bitchy. Hoy Nini, layasan mo na nga ang aking espirito! Ano ba iyan... ako ba ito? Nababangag na ako. Hindi ko nga alam kung ano ang patutunguhan ng entry na ito eh. Bukod pa riyan, hindi pa ako maka-connect sa YM. Siguro'y sira ang aming disfuctional internet connection.

Hay... hindi rin ako makalabas ng bahay. Ewan. Bawal eh. Ayaw akong payagan ng dalawang elemento: ang aking pagod na katawan at ng aking butihing ina. Hay... ano ba iyan.. what the heck?! Pinapahaba ko lang ata ang entry na ito eh. What a bitchy entry. I hate this. Bitch! BITCH! Ayoko nang magmura ah, bad yun!

Hay...

Marami ba talagang gagawin? Well, tingnan nalang natin sa pagtungtong ng pasukan (at kung dumating man iyon, siguradong bugbog sarado na ang palito kong stature)

At katulad nga ng sinabi ni Gidget, medyo wala akong kwentang kausap these past few days. Well, ganoon talaga ako - bangag na walang magawa sa buhay. Monotonous. Odd. Stereotypical. Ewan. Lame. Engot. Yuck. Ha? Ulitin ko nga...

M - onotonous
O - dd
S - tereotypical
E - wan
L - ame
E - ngot
Y - uck

Ano ba iyan. Out of being in a state of nonsense, nakabuo pa ako ng isang acronym?! Ano ba iyan... (hoy Linnae, baka naman kung anu-ano na naman ang sabihin niyo)

Ano ba iyan. Wala akong kwenta. Hayaan niyo, buburahin ko rin ito kapag dumating ang katinuan ng aking pag-iisip. Wala lang talaga akong magawa.

Well, kamusta naman ang Linnaeus 06? Ang saya naman ng drama nila noong Christmas Eve. Ayan tuloy, they urge me of wanting a new cellphone. Hehe... pero ewan ko. Gusto ko nga ba talaga ng cellphone? Who knows? (siyempre ikaw ang nakakaalam nun, tangingot!)

Hay... umaatake na talaga ang heavy feeling of boredom. Nakakainis. Ano ba iyan. Natuturete na rin ako sa mga kantang paulit-ulit ko na lamang ipinapatugtog. Pagpasensyahan niyo na ah.

Rant post ba itong maituturing? Ewan. Enjoy! Indulge! (indulge your ass, bitch!)

Pasensya na talaga. Hindi na rin ako nakapagbloghop. Haha.

Is this me?