Today, I Speak Nonsense

As usual, wala na naman akong magawa sa buhay kaya naman napadpad ulit ako sa aking kinakalawang at inaalikabok na blog. Sige, narration nalang muna ako ;p

Naku, naaalala ko tuloy yung hindi ko pagsipot sa Character Building Abstinence Program. Well, lahat naman ng mga nilalang ay eligible na makasali roon. Ang kailangan mo lamang ay humingi ng Reply Slip kay Mrs. Torres and voila! Tapos na! Hahahahaha... extra curricular activity rin yun. Well, back to the ishtori!

Niyaya kasi kami ni Laurence na magpunta doon, nagbabakasakaling may mapulot kaming mga makabuluhang aral. Sa kasamaang palad, hindi ako pinayagan ni Mama dahil ayaw raw niya ng walang kasama papuntang MaSci. Hahahaha, ang babaw no? Saka alam na alam kong may kasalanan ako dahil hindi ko ito sinabi ng mas maaga sa aking mama (put the accent on the 2nd sylllable!)

Naku. Pang-iindian ba ang tawag sa ginawa ko? Hahahaha... inindian ko si Laurence?! Waaaaaaaa!!!!! Napakasuper-dooper makasalanan ko na talaga. Well, nag-apologize naman ako sa kanya eh.

~

So ayun nga. Alam naman nating lahat na ngayon ang distribution of cards. Naku, namomroblema talaga ako. Ayokong sabihin kung ano yung problema ko... pero bigyan ko kayo ng clue: yun lang naman yung project namin sa TLE! Waaaaaaaaaaa!!! Ayoko na, I'm so bangag.

Well, kamusta naman ang mga nagbabagsakang grades? As usual, bagsak ako. Hahahahaha. Grabe, may OP experience nanaman akong naramdaman kanina. Here it goes:

Nag-uusap kasi sina Mrs. Bautista (nanay ni Tandang Laurence) at Mrs. Godoy (nanay ni Loribelle). Then the conversation goes like this:

Mrs. Godoy (talking to Mrs. Bautista): Patingin naman ng card ng anak mo!

So ayun. Nagpalitan sila ng cards. Siyempre, alam naman nating MATALINO to the nth level si Loribelle kaya naman matataas ang grades niya. Same with Laurence. Tapos, biglang...

Ako (while looking at Loribelle's card): Ang arte naman ng sulat ni Ma'am Francisco!

Mrs. Godoy (looking at me): Patingin rin ng card mo. (sabay smile)

So ayun nga. Doon ko na-feel ang pagiging OP. Kasi naman, salot lang ang aking card compared sa cards nila, considering na bigatin ang mga grades nila unlike me. Hay naku. Well, oki lang iyan.

Grabe. Ang masasabi ko lang talaga ay ito: "I really hate English-related subjects!" Ayun lamang po. Lalo na iyang Humanities na iyan, panira sa mundo. Ay, hindi pala... hindi pala yung Humanities ang panira. Basta, kilala niyo na kung SINO yung panira. Oo, I'm using the word "SINO"!

~

Ang hirap talaga when you see couples making jugjug. Oo, mahirap talaga. Dahil ba sa nakaiinggit silang tingnan? Ewan. Bahala kayo. Hahahaah... so bakit ko naman ipinasok ang topic na iyan? Wala lang.

~

Feeling ko talaga, wala akong future. Nagdadalawang-isip ako sa course na aking tinahak, which happens to be the complicated world of Engineering. Ewan ko ba. Ganito kasi iyon:

Engineering: Hindi ako magaling mag-drawing. Lagi rin akong bagsak sa mga diagrams ni Sir Bangayan!

Medicine: Takot ako sa dugo!

Pero siyempre, pinakaayaw ko ang maging Lawyer (haller?!)

Hay... so far kasi, ayun lang ang options ko. Grabe, bakit kaya wala man lang akong kalayaan? Hay...

~

Naku, sinabi sa akin ni Juca yung title ng song na pinost ko sa aking previous entry. "Love Fool" by The Cardigans raw yun. Wahehehehe.... ang galing naman.

~

May sinabi nanaman na joke sa akin si Gidget. Hahahahahaha.... masasabi ko bang korni? Pero nakakatawa talaga! Hahahaha... hala, mababangag nanaman ang mundo sa pagdating ng Monday. I'll tell the joke on my next update (hala, ilang taon kaya ang hihintayin niyo?!)

~

Hay... as usual, tinatamad nanaman akong gumawa ng assignments. Well, kailan ba ako sinipag? Hindi na kayo nasanay...

Sige lalayas nanaman ako, leaving you again with a nonsense post.

Pasensya na!

Arf! Arf!

Love me, love me
Say that you love me
Fool me, fool me
Go on and fool me
Love me, love me
Pretend that you love me
Leave me leave me
Just say that you need me

Wahahaha... ano nga ba ang title ng kantang iyan? Well, pumasok lamang ang kantang ito sa utak ko dahil kay Roland Malic, classmate ko noong 3rd year.

Grabe. Ang landi talaga ng mga tao ngayon. Oo, sobrang landi. Well, oki lang naman sa akin ang kalandian ng mga tao sa aking paligid, especially Linnaeus and Moseley. Wala lang.

Balik natin yung topic dun sa song mentioned above. Grabe, kahit na nakakaaliw yung melody ng kantang ito, masasabi mo pa ring emotional siya when it comes to the lyrics. Wala lang.

Go on and fool me
Love me, love me
Pretend that you love me

Grabe. Wala lang. Bago nga pala kayo magreact, gusto ko lang palang linawin na hindi ako kasali sa domain ng thought ng kantang iyan (naintindihan niyo ba ako? hahaha)

Grabe. Lately, nararamdaman ko na ang ka-GChan ng mga tao sa aking paligid. Ayoko na. Napepressure ako dahil sa kanila. Ayokong nag-aaral at nagpapaka-GC dahil sa pressure. In the first place, hindi ko naman gawain ang mga iyon. Hay...

Ayoko na... pasensya na kung medyo walang kwenta ang post na ito. Pasensya na rin kung medyo mga rants ang nilalaman nito. Wala lang.

Hanggang sa muli, paalam! (yuck, saan ko nga ba narinig itong line na ito... hay naku... T_T )